ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ

Με αφορμή τα γεγονότα που εκτυλίσσονται το τελευταίο διάστημα στον Δήμο Αλεξανδρούπολης μεταξύ Δημάρχου και συλλόγου υπαλλήλων και με αποκορύφωμα το περιστατικό βιαιοπραγίας εναντίον δημότη εντός του Δημαρχείου, πρέπει να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους. Είναι κοινώς παραδεκτό σε όλη την Αλεξανδρούπολη ότι τα τελευταία χρόνια...

οι καφετέριες και τα ουζερί της πόλης έκαναν χρυσές δουλειές με Δημοτικούς υπαλλήλους οι οποίοι δραπέτευαν καθημερινά από τον χώρο εργασίας τους υπό την ανοχή μάλιστα των αιρετών αρχόντων. Και όταν ο καημένος δημότης έψαχνε υπάλληλο στον Δήμο για να εξυπηρετηθεί αγωνιζόταν μάταια….. Επί της δημοτικής αρχής Λαμπάκη οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι πολλά από αυτά τα νοσηρά χαρακτηριστικά έχουν εκλείψει. Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι αυτό δεν μπορεί να χωνευτεί εύκολα από τους συνδικαλιστές που είχαν μάθει χρόνια τώρα στην συνδιοίκηση του δήμου και μαζί με αυτούς βολευόταν και πολλοί ασυνείδητοι δημοτικοί υπάλληλοι που όλοι εμείς πληρώνουμε. Η κοινωνία κ. Λαμπάκη είναι μαζί σας και απέναντι σε κάθε άεργο εργατοπατέρα.

Οι άνθρωποι πρέπει να οργανώνονται για να αγωνίζονται ενωμένοι ώστε να κατακτούν. Ίσως το συνδικαλιστικό κίνημα ορισμένες φορές διεκδικεί με ακραίους τρόπους, αλλά είναι καλύτερα απ’ το να μην διεκδικεί καθόλου. Έτσι υποστηρίζουμε τον συνδικαλισμό, αλλά όχι τους συνδικαλιστές.

Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα που αποδεικνύουν πως οι συνδικαλιστές στην Ελλάδα, υπήρξαν οι σκαπανείς του πελατειακού συστήματος και οι εγγυητές της αποτελεσματικής σχέσης του ρουσφετιού με την πολιτική. Υπήρξαν και πολλά άλλα. Φορείς του πολιτικού νεοπλουτισμού που φρόντιζε να δημιουργεί συνενοχή (μαζί τα φάγαμε). Υποκριτές, που έβλεπαν τους αγώνες ως τραμπολίνο που τους πέταγε απ' ευθείας στη βουλευτική έδρα. Και βέβαια ψεύτες, εκμεταλλευτές της αγωνίας και

μάστορες της κρυφής συνδιαλλαγής.

Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως παντού και πάντα. Αλλά δεν επαρκούν για να υποστηρίξει κάποιος τους συνδικαλιστές. Ο συνδικαλισμός είπαμε είναι διαφορετικό από τα πρόσωπα που τον καπηλεύονται για τα προσωπικά και συντεχνιακά συμφέροντα.